Groei

Wat een helder, duidelijk, luchtig doch sturend boek. Ik denk dat de menu`tjes veel inzicht en richting kunnen geven en als steun ervaren zullen worden. Heel mooi afwisselend vormgegeven, maar met een duidelijke/heldere lijn.

Het leest lekker vlot, maar met een diepe boodschap, die helder overkomt. En blijft hangen. Het positieve en motiverende komt ook goed naar voren. Je hebt al stappen gedaan, maar lukt het niet dan is dat niet erg. Schrijf je gewoon nog een menu met concretere en haalbare ingrediënten. Met andere woorden, opstaan en weer doorgaan. Er zijn meer mogelijkheden en of alternatieven.

Een heerlijk boek!

Deze recensie is geschreven door pytsy reitsma - ambulant hulpverlener
bij bureau jeugdzorg in Hengelo.

Een erg leuk boek! En het ziet er ook prachtig uit!
Een sterk punt vind ik de overzichtelijkheid en toegankelijkheid van de materie. Dus ook al ben je als lezer niet thuis in `groeiland`, dan kun je het volgens mij prima lezen!
 
Deze recensie  is geschreven door Jelle Vos, directeur/consultant van Stedion Career & Development Center.

Dit boek heb ik met veel plezier gelezen. Veel situaties die geschetst worden zijn erg herkenbaar.
Ik heb het niet gelezen vanuit een werksituatie die ontwikkeld moet worden, maar als mens in ontwikkeling. De meeste voorbeelden, ideeën en tips zijn eigenlijk voor iedereen in elke situatie toepasbaar. Ik merkte steeds weer dat ik dacht, `hé dat kan ik in mijn situatie ook wel eens proberen te gaan doen`.
Het is erg toegankelijk geschreven ,met veel leuke praktijkvoorbeelden. Een aanrader voor iedereen die wil werken aan zijn of haar persoonlijke ontwikkeling.

Deze recensie is geschreven door Coline van der Kamp, A-verpleegkundige.

Groei (persoonlijke ontwikkeling in werksituaties) is een leuk, fris, luchtig en handzaam boek. Het is als een gids die je bij de hand neemt en je stap voor stap door het gebied van persoonlijke ontwikkeling leidt. Met behulp van korte en krachtige teksten en schema’s en met inspirerende oneliners.

Er is gekozen voor een heldere en overzichtelijke structuur en rode draad, vanuit het uitgangspunt: passie x wilskracht x energie = groei. Deze termen worden vervolgens per hoofdstuk uitgewerkt. Het boek helpt je zo te ontdekken waar jouw hartstocht zit, wat je wilt en waar je energie van krijgt en kan een steun vormen bij het formuleren van je dromen en bij het realiseren ervan. Zo gaat het in op keuzes maken en in actie komen. Er is aandacht voor het opruimen van obstakels en voor je energie balans. Het hoofdstuk over groei is mijn favoriet. Ik vind het groeiproces mooi in kaart gebracht, men slaat de spijker vaak op zijn kop met wijze en realistische tips en een uitspraak van de Boeddha die bij wijze van spreken het hele hoofdstuk samenvat: “There is no way to happiness, happiness is the way”.

Groei heeft erg leuke inzichten (“onthoud dat iemand jou een schop onder je gat geeft, omdat hij je de moeite waard vindt”) en schuingedrukte opvallende oneliners (“Er is geen mislukking, slechts informatie” en “Obstakels vragen om aandacht! Geef ze aandacht”). De werkmenu’s en tabellen zijn toegankelijk en nuttig. Ook inzichtgevend, en humoristisch, zijn de tekeningetjes over de notoire zwartkijker. Je weet wel, van die mensen die je maar beter kunt vermijden als je wilt groeien.

Groei blinkt mijns inziens uit in kort en bondigheid. Misschien té. Met 77 pagina’s is het echt een boek-JE te noemen. Op sommige plekken in het boek krijg je het gevoel ‘het is niet helemaal af’. De hoofdstukken eindigen vrij abrupt, waar een samenvatting of conclusie wellicht een soepelere verbinding had gevormd in het verhaal. Ook hadden sommige onderwerpen wel wat meer toegelicht of uitgediept mogen worden, je blijft nu soms met vragen achter.

In Groei vind je geen diepe beschouwingen, het wordt nergens zwaar. Is dat een sterk punt of een nadeel? Dat hangt af van wat je zoekt! Overigens herkent de ‘ervaren’ lezer de onderliggende wijsheid wel tussen de regels door. Voor een relatieve nieuweling op het pad van persoonlijke groei is het boek daarmee een aangename kennismaking en een toegankelijk boek dat geen al te groot beroep doet op iemands vermogen tot kritische zelfreflectie of diepzinnigheid. Voor degene die al langer bezig is met persoonlijke ontwikkeling is Groei een feestje van herkenning en biedt het een overzicht van de belangrijkste punten.

Deze recensie is geschreven door Lusanne Hogeweg, eigenaar van Via Lusanne, begeleiding bij verandering. Zij begeleidt mensen bij hun persoonlijke ontwikkeling en loopbaanoriëntatie.

Groei is een heel compact boekje geschreven voor mensen, die meer grip willen krijgen op de verschillende facetten van het groeiproces en waardoor ze meer kans hebben te bereiken wat ze willen.

De schrijvers nemen daarbij de volgende facetten onder de loep: passie, keuzes maken, energie/brandstof en het resultaat; wel of geen groei.

In het eerste hoofdstuk wordt het belang en de werking van passie uiteengezet. Er wordt een invulmatrix aangeboden om te achterhalen op welke manier passie terug te vinden is in je wie je bent en wat je doet. Na een korte uitleg onderbouwd met een of meerdere voorbeelden wordt de lezer uitgedaagd bij zichzelf na te gaan hoe het met zijn passie zit. Om te zorgen dat je jezelf er niet helemaal in verliest worden er een realist, een criticus en een positieve stimulator geïntroduceerd.

De aspecten die meespelen aan het maken van een goede keuze komen aan bod in het tweede hoofdstuk. Uitleg over hoe je erachter komt wat je echt wilt, vind ik wat minder duidelijk uitgelegd omdat er veel heen en weer geslingerd wordt tussen wat je nu wel of niet wilt. Er wordt inzicht gegeven in het belang van de beperking van de hoeveelheid keuzes, het kunnen ‘nee-zeggen’ tegen iets wat je niet werkelijk wilt en het stoppen met oordelen. De eerste twee punten worden goed uitgewerkt en onderbouwd. Het betoog over stoppen met oordelen vind ik persoonlijk zwak qua argumentatie en uitwerking. Aangezien iedereen oordeelt, is een uitleg over hoe je dit proces meer voor je laat werken een handvat waar je wel wat aan hebt.

Het hoofdstuk over energie is breed en goed aangepakt. In de breedte worden voedingsbronnen, omgevingsfactoren en obstakels aangeboden om te onderzoeken. Door de vele voorbeelden word je als lezer aangespoord bij jezelf te rade te gaan hoe dat bij jou zit en kun je met de invulmatrixen aan de slag om het daadwerkelijk vorm te geven. De tips die geboden worden zijn kort en bondig omschreven, overbodige uitleg wordt vermeden. Dit maakt heel duidelijk wat er gedaan dient te worden en vraagt van de lezer een bepaalde volwassenheid en kordaatheid om het ook echt te gaan doen. Door in het laatste hoofdstuk op allerlei manieren te evalueren hoe het nu met je groei staat, kom je er vanzelf achter of je voldoende energie steekt in de juiste dingen. Veel invulmatrixen, het inschakelen van derden

Om mee te kijken, nieuwe manieren van kijken, aanmoedigingen om het anders aan te pakken of anders te gaan zien. Dit hoofdstuk werkte op mij het meest stimulerend. Was in de eerste twee hoofdstukken de opbouw nog wat hap-snap, in de laatste twee worden de schrijvers steeds concreter en leiden je met steeds vastere hand naar bevordering van je eigen groei.

Zoals gezegd een compact boekje. Voor mensen die liever wat om de hete brei heen draaien, door zijn duidelijkheid wellicht confronterend en te direct. Voor mensen die gewend zijn aan aanpakken en zelfsturing een verademing dat allerlei breedsprakige uitleg vermeden wordt. Handzaam. Praktische methodiek. In de ondertitel wordt het geheel toegeschreven naar de werksituaties, maar binnen het boekje wordt gelukkig ingezet op de persoonlijke ontwikkeling op meerdere terreinen in je leven.
Aanrader!

Deze recensie is geschreven door Carine van den Berg, directeur van opleidingsinstituut Stressconsultant en nascholingsinstituut IVNT.

Het boek Groei van Sietske Biesmeijer en Peter ten Buuren is een boek dat voor mij makkelijk weg leest door de praktische toepasbaarheid ervan.

Passie is de voedingsbodem. Passie en hartstocht maakt dat iets groeit. Er is een voedingsbodem nodig voordat er iets op kan groeien. Het is de basis van een ontwikkeling.

Wilskracht is vergelijkbaar met water. Als je weet wat je wilt en waar vanuit je dat wilt brengt en houdt je dat op gang. Water is nodig om een kiem te laten groeien. Energie is vergelijkbaar met de zon. Zonder er energie in te steken komt er niets uit. Een plantje groeit niet zonder zon. Passie, wilskracht en energie (voedingsbodem, water en zon) zijn nodig voor groei (plant). Uit deze metaforen is het boek opgebouwd. Hierbij is veel gebruik gemaakt van de logische niveaus van NLP (Neuro Linguistisch Programmeren) wat het dus heel praktisch, concreet en doelgericht maakt.

Het boek laat me zien dat je de beste resultaten bereikt vanuit je eigen kracht en drive en met geduld en doorzettingsvermogen. Het begint bij het ontdekken van je passie, van daaruit keuzes maken en grenzen stellen. Dat maakt dat je in actie kunt komen op een manier die je eigen is. Vervolgens wordt er in het boek behandeld wat je echt voedt en hoe obstakels uit de weg kunnen worden geruimd. Dat is de basis voor groei. In mijn werkzaamheden als coach is het boek ook van groot nut voor zelfreflectie. Een goede coach werkt voortdurend aan zijn of haar eigen groei. Het is ook goed toepasbaar voor begeleiding van mensen met angsten, HSP en mensen met een functiebeperking om vitaal te blijven en te groeien en sluit in die zin goed aan bij de start van mijn coachpraktijk, Handivers, welke ontstaan is vanuit de visie dat mensen met een handicap of chronische ziekte (al dan niet hoogsensitief), volwaardig kunnen meedraaien in de maatschappij door het aanwezige potentieel ten volle te benutten.

Deze recensie is geschreven door Bart Van der Dussen.
Bart van der Dussen biedt vanuit zijn bedrijf Handivers laagdrempelige ondersteuning aan hoogsensitieve mensen en mensen met een lichamelijke beperking of een chronische ziekte en hun omgeving. Hij begeleidt mensen met uiteenlopende achtergronden.

Persoonlijke ontwikkeling wordt in dit zelfhulpboek voorgesteld als een plant, die groeit door passie en hartstocht (een goede voedingsbodem), voldoende wilskracht en werklust (water) en voldoende energie en ruimte (zonlicht). Voor elk van deze facetten van persoonlijke ontwikkeling kan de lezer enkele aspecten vinden, deze analyseren en een oplossing vinden. Dit gebeurt met behulp van werkmenu's, vragen die in de cellen van een tabel staan. Het onderliggende proces mag de lezer zelf bedenken. D oor middel van enkele voorbeelden geven de auteurs wel hun ideeen over deze aspecten van groei, passie, wilskracht en energie. Uit de summiere toelichting blijkt dat de voorwaarden voor persoonlijke groei of carriereplanning ook met elkaar interacteren. Ondanks het eenvoudige taalgebruik en zorgvuldig formuleren is het zelfhulpboek moeilijk, omdat een goed abstraheervermogen nodig is en men al iets moet weten van neurolinguistisch programmeren en van feng shui. De uitgave lijkt op het geheugensteuntje van een coach. Deze recensie is geschreven door Drs. J.J.M. van der Heijden.

Zeer handzaam en helder boekje over groei

Dit boekje is een bijzondere mix van enthousiasme en deskundigheid. De belangrijkste aspecten van persoonlijke ontwikkeling in werksituaties komen aan bod. En in een prima formaat; dit leest je nog eens vlot door.
Een erg leuk cadeautje voor iedereen die werkt en wil groeien.

Deze recensie is geschreven door D.D. Kooimans

Dit dunne boekje (77 pagina’s) bevat enkele aardige handreikingen en instrumenten voor mensen die in een groeisituatie zitten of voor coaches die deze mensen begeleiden. De auteurs gaan uit van de formule passie x wilskracht x energie = groei. Met andere woorden: groei is het product van passie, wilskracht en energie. Aan elk van deze vier thema’s is een hoofdstuk gewijd. Zo bevat het hoofdstuk over passie onder meer teksten over wat hartstocht is en werkmenu’s om uit te vinden waar je eigen passie ligt, gaat het chapiter over wilskracht in op het bepalen van je eigen grenzen en concrete wensen en geeft het gedeelte over energie een aantal tips voor het voeden van je eigen energie en het omgaan met obstakels.

Het boek sluit af met wijze raad over groei en de groeipijnen die daar onvermijdelijk bij horen. De tekst is ingedeeld in stukjes platte tekst, casussen, anekdotes, citaten, weetjes en zogeheten ‘werkmenu’s’. Deze werkmenu’s zijn invulformulieren die de lezer kunnen helpen bij het vinden van zijn eigen antwoorden. De opzet is levendig maar af en toe wordt het wel wat druk met al die verschillende kadertjes, cursieven en anekdotes door elkaar. Nergens vind je een stuk tekst van meer dan tien regels. Die beknoptheid leidt hier en daar tot open deuren, kort-door-de-bocht-wijsheden en vaagheden. Bijvoorbeeld: “Als je het gevoel hebt uit evenwicht te zijn, betekent dit voor de meeste mensen dat ze het niet meer weten.” Op deze stelling volgt een advies om te zorgen ‘dat je het wel weer weet’, namelijk: “Doe een stap terug, bekijk de situatie opnieuw en maak opnieuw een keuze.” Gelukkig ontstijgt het boekje dit kaliber op verschillende plaatsen wel. Vooral de werkmenu’s zijn heel bruikbaar, zowel voor jezelf als in een coachingssituatie. Door de enorme afwisseling in verschillende soorten tekst, bullets en kadertjes is het ook goed te lezen voor mensen met extreme concentratieproblemen en dat biedt dan weer mogelijkheden voor zelfs de meest drukbezette mens om het toch te lezen: op de loopband in de sportschool, tijdens het koken of in de file.

Voor wie niet al te veel diepgang behoeft en op zoek is naar instrumenten voor groeitrajecten is ‘Groei’ praktische en bruikbare lectuur, uit te lezen in een enkele treinreis Apeldoorn-Amsterdam.

Deze recensie is geschreven door Susanne Bulten - coach/counselor

Hoe kun je als team uitblinken?

Peter ten Buuren & Sietske Biesmeijer

 

Veel teams zijn niet in staat om uit te blinken. Als je vraagt wat er aan de hand is, vindt elk teamlid van zichzelf dat hij het goed doet, maar dat anderen teamleden tekort schieten. Terwijl toch vaak blijkt dat de intentie bij de meeste teamleden wel hetzelfde is. Men zit er wel met dezelfde intentie in, maar blinkt niet op hetzelfde niveau uit.

 

De gemiddelde manager is meestal gericht op kortetermijnresultaten. De overheid verwijt dit haar topmanagers, maar is momenteel zelf ook veel met kortetermijnoplossingen bezig. Zowel managers als overheid willen uitblinken in wat ze doen. Daarvoor zetten ze alle energie in die ze hebben. Ze willen graag voldoen aan de verwachtingen die er zijn (bijvoorbeeld van aandeelhouders die meer winst willen zien, of een staatsschuld die niet verder mag stijgen).

 

Het bijenteam

Als we naar de natuur kijken betwijfel ik of daar überhaupt het concept uitblinken bestaat, maar je ziet vaak wel dieren en planten op bepaalde momenten uitblinken in wat ze doen. Anders worden ze bijvoorbeeld niet bevrucht! Denk maar aan de pauw met zijn specifieke staartveren, aan felgekleurde bloembladeren om insecten naar de nectar te lokken of denk aan de paringsdansen van veel vogels. Uitblinken in de natuur heeft veel te maken met voortplanting, maar ook met voedsel. Als voorbeeld van een goed samenwerkend team in de natuur gebruik ik graag bijen. Aan de ene kant zijn ze bezig met voedsel binnenhalen voor hun volk en larven (de werksters). Daarnaast zijn er ook steeds werksters bezig de ingang te bewaken of als verkenner bezig om te zoeken naar nieuwe voedselbronnen. Elke periode heeft weer andere planten of struiken in bloei. Regelmatig moeten ze zich dus weer instellen op een nieuwe situatie.

 

Het gedeelte waar de bijen het meest in uitblinken, is niet in de afzonderlijke taken die er uitgevoerd moeten worden, maar in de onderlinge communicatie. Elke nieuwe voedselbron wordt gecommuniceerd met de andere bijen. Hoe gaat dit nu in zijn werk? Als er één verkennende bij komt en die vertelt door middel van de bekende bijendans waar de nieuwe voedselbron is, dan merken andere bijen dat op, maar reageren er nog niet echt op. Maar als er in plaats van één verkenner vijf verkenners hetzelfde pad wijzen naar een nieuwe voedselbron, dan zijn er al enkele werkers die daar ook naartoe gaan. En als vervolgens die bijen ook nog eens vertellen over die voedselbron als ze terugkomen in de korf, dan gaat er een hele strook bijen die kant op om voedsel te halen.

 

Kortom, een perfect samenwerkend geheel dat ervoor zorgt dat een grote groep bijen uitblinkt in een goeie samenwerking door middel van de juiste communicatie. Daarnaast zijn de meeste bijen die in een volk leven multidisciplinair. Dat betekent dat als een werkbij honing haalt en die honing wordt in het nest niet overgenomen door een verzorger, deze bij na twee of drie keer dat haar dat overkomt, als vanzelf zal ophouden met voedsel vergaren. Ze gaat dan een verzorgende rol innemen. En andersom geldt dit ook. Als er verzorgers zijn die steeds voedsel willen ophalen, maar er komt geen voedsel binnen, dan zullen zij zelf uitvliegen en voedsel gaan halen. Bij een bijenvolk is er dus voor een deel sprake van een vraag-en-aanbodomgeving, en de reactie hierop is geautomatiseerd.

 

Wat leren wij uit dit bijenverhaal:

• Iedereen van het volk weet welke behoeften er zijn en welke taken er moeten worden uitgevoerd.
• Er zijn enkele specialisten, maar de meeste zijn multifunctioneel.
• Belangrijke informatie wordt direct gecommuniceerd.

 

Hoe word ik gelukkig op de lange termijn

Iedereen of althans bijna iedereen is er in al zijn doen en laten op gericht om zich fijn te voelen. De dingen waardoor wij ons fijn en gelukkig voelen zijn bijvoorbeeld onze basisveiligheid (denk aan de Maslow-piramide) en daarnaast het waardering krijgen van andere mensen voor wat je doet. Afhankelijk van hoe competitief je bent ingesteld geeft dat ook vaak een ‘gewonnen’ gevoel, omdat jij je doelen bereikt. Vanuit al die drijfveren doen wij vaak ons stinkende best om de resultaten te bereiken die wij graag willen behalen. We willen uitblinken, en niet voor even, maar veel en vaak! Toch is uitblinken vaak kortetermijngericht. Hoe komt het nou dat ogenschijnlijk niemand zijn best doet om uit te blinken in het behalen van langetermijndoelstellingen. Dat is simpel: omdat het meestal niet wordt beloond.

 

Iedereen heeft op zijn tijd behoefte aan waardering en erkenning. Zowel voor zijn eigen persoon als voor het werk dat hij doet. Als je werkt en het gaat lekker, dan zit je in een flow en gaat het eigenlijk vanzelf. Iedereen wil goed zijn in wat hij doet. Dit geeft genoegdoening en een gevoel van trots. Dit zijn belangrijke aspecten van uitblinken.

Mensen blijken over het algemeen de beleving te hebben dat ze erg hun best moeten doen om dat uitblinken te bereiken. Als je naar de bijen kijkt, dan zie je daar een hele groep insecten die heel druk zijn, maar als ik naar ze kijk, heb ik nooit de indruk gekregen dat ze erg hun best doen … ze doen gewoon wat ze doen. En dat is wat mij betreft nou net het kenmerk van uitblinken. Dat je inderdaad goed bent in wat je doet, zonder daar echt je best voor te doen. Je doet het gewoon omdat jij vindt dat je dat moet doen en het voelt vanzelfsprekend. Want als je ergens in uitblinkt of iemand noemt je talentvol, voelt dat lang niet altijd dat je heel speciaal bezig bent. Je gebruikt ‘gewoon’ je kwaliteiten op een goede manier en ervaart dit als normaal.

 

Kortom, er is niets mis met uitblinken, maar de beste manier om langdurig uit te blinken in wat je doet, is ophouden met je best te doen. Want als je heel erg je best doet, ben je zo gefocust en geconcentreerd, dat je vergeet om je heen te kijken en te communiceren met de mensen om je heen …

 

Bijen hebben geen coach

Onze toekomstige werkmaatschappij zoekt mensen die zelfstandig werken, zelfsturende teams, flexwerkers, alleenwerkende zzp’ers enzovoort. Daarnaast moeten wij hetzelfde werk ook echt met minder mensen kunnen doen.

Veel teams hebben de neiging om hun team uit te breiden omdat ze het heel druk hebben. Maar is dat wel werkelijk de oplossing of smeren zij hun werkzaamheden uit over de hoeveelheid uren die ze hebben? Is het beleving dat wij werktijd tekort hebben en onder een hoge werkdruk moeten presteren, of is het werkelijk zo? Als je er nuchter naar kijkt, dan maken wij elkaar gek. Natuurlijk moeten we tegenwoordig met minder mensen hetzelfde werk doen. Maar kijk eens naar wat er geschrapt kan worden of wat minder efficiënt gaat. Daarnaast zijn er ook wel heel veel vergaderingen, eindeloze protocollen en wat we allemaal nog meer verzinnen, die ervoor zorgen dat wij met elkaar heel druk zijn en ons heel druk voelen.

Bijen hebben geen coach nodig. Hun communicatie verloopt prima, de taken zijn goed verdeeld en ieder weet wat er te doen staat. Willen wij zo werken, blijven uitblinken, doen waar wij goed in zijn, blij en gelukkig leven én naast werktijd ook privétijd overhouden … dan denk ik dat de coaches in deze tijd goed kunnen helpen. Coaches blinken uit in goeie communicatie, in het vereenvoudigen van werkprocessen, het herkennen van talenten en kwaliteiten van medewerkers en mensen leren samenwerken. Coaches halen het beste in teams naar boven zodat zij als vanzelf gaan uitblinken …

 

Wil jij uitblinken als team?

• Zorg dat je team weet welke behoeften er zijn en welke taken er moeten worden uitgevoerd.
• Zorg voor zo veel mogelijk multifunctionele teamleden en een enkele specialist.
• En geef het goede voorbeeld: communiceer belangrijke informatie direct!

[Bron: Coachlink Magazine, april 2014, nr.1]