Houston, we've got a problem

[Recensie] Wat leer je van bazen uit de film? | NRC.nl | Alex van der Hulst

[Artikel] Leiderschapslessen met popcorn | FD.nl

Er zijn van die boeken waarvan je niet begrijpt waarom ze geen succes zijn geworden. Of nóg geen succes natuurlijk. Houston, we’ve got a problem, leiderschapslessen uit films‘, is daar één van. Auteur Rozemarijn Dols bespreekt bijna 50 films om hier leiderschapslessen uit te trekken waar we direct mee aan de slag kunnen. Boeken over films en management, ik ken velen die een poging hebben gewaagd. Zelden komen de ideeën hieromtrent tot volle wasdom. En de enkele die publicatie wel haalt, lijdt vaak aan een belangrijk euvel. Die mist altijd de favoriete film van de lezer. Door op een andere manier naar het boek te kijken werd het interessant leesvoer en in mijn ogen een prima consumeerbare én bruikbare publicatie.

Een ding is zeker. Rozemarijn Dols is een film-aficionado. Ik twijfel er niet aan of zij zit op een maandagavond in een obscuur filmhuis naar een film uit Iran of Chili te kijken, herkent iets en dwaalt in gedachten af naar een coachingsgesprek, een adviesopdracht of andere klus. Precies datgene waarvoor films bedoeld zijn. Wegdromen, reflecteren, leren, ontspannen, geïnspireerd raken.

De gedachte een boek te schrijven over films en management-vraagstukken is niet nieuw, net zo min als het gebruik van films in trainings- of coachingstrajecten. Denk maar aan de trainingfilms van John Cleese uit de jaren zeventig. En er zijn zelfs docenten die stellen dat het kijken naar specifieke films meer inzicht biedt in management en managersgedrag dan alle leiderschapscursussen bij elkaar opgeteld. Zo sprak ik in februari sprak ik nog tijdens het Corporate Bodies filmfestival in Den Haag, een festival met precies die gedachte als uitgangspunt.

Helemaal nieuw is het idee om films aan managementvraagstukken (en v.v.) te koppelen niet. In 2008 verscheen bijvoorbeeld al ‘101 filmfragmenten, voor opleiding, training en onderwijs’ van Becky Pike Pluth. Dat was toentertijd een enigszins teleurstellende ervaring, mede omdat het boek eerder handig in elkaar was gezet dan de essentie wist te raken. Een typisch Amerikaans product, met vrijwel alleen Amerikaanse films als achtergrond. Ik vind boeken over films en management nog steeds een geweldig idee, maar ja, de uitvoering. Dat bleef in mijn ogen lastig.

Dols heeft met Houston echter een prima publicatie afgeleverd. Eenvoudig heeft ze het zichzelf daarbij niet gemaakt. Dat begint al bij de selectie van de films. Kent u films als Kamaré, L’adversaire, Celda 211 of Killer Slope? Nee? Join the club. Dols wel. Aan de andere kant ontbreken films van voor 1979 geheel. Geen usual suspects als Modern Times, The Godfather of Silkwood dus. Films van buiten Noord-Amerika en Europa (de rijke Italiaanse filmtraditie is blijkbaar niet aan Dols besteed) komen er daarnaast opvallend bekaaid van af. Het is het euvel van elk boek in dit genre, de favoriete films van de lezer staan er zelden in.

Haar boek is superieur aan de eerder genoemde Amerikaanse publicatie, maar vergt enig inlevingsvermogen van de lezer. Leuk en goed om over een film te lezen die je niet kent, maar ja, waar heeft Dols het dan over? Toen bedacht ik mij dat dit een denkfout was. Keer het om. Begin bij de opsomming van de opgenomen films in het boek, download de film of ga naar de laatst overgebleven videotheek en huur Ressources humaines. Of Das Experiment. Of The Imitation Game. Laat je inspireren en verrassen door een van de film(s) en pak dan DAN Houston We’ve Got A Problem erbij. Ja. Dan is het boek briljant. Niet andersom.

Dols is erudiet, schrijft goed en heeft de lezer veel te bieden in de 174 pagina’s die het boek telt. Op naar de videotheek, op naar de boekhandel, op naar genieten van films én managementliteratuur.
Score uit 5: ♣♣♣♣