De eeuwige voorbeschikking Gods

Calvijn spreekt in De eeuwige voorbeschikking Gods uit 1552 over een van de meest omstreden onderwerpen van zijn geloofsleer: de uitverkiezing. Hij behandelt de predestinatie en uitverkiezing, onderwerpen waarop hij destijds sterk werd aangevallen.

Voor Calvijn was de uitverkiezing een Bijbels gegeven en ervaringsfeit tegelijk. Te midden van de verschrikkelijke vervolgingen die de ‘gereformeerden’ moesten verduren, waarbij duizenden onschuldigen op de brandstapel terechtkwamen, is er voor Calvijn geen grotere troost dan die van God, die mensen vasthoudt en verkiest. Deze ‘verkiezingsleer’ stamt uit de Heilige Schrift en is steeds overgeleverd.

Calvijn is de eerste die Christus in het midden stelt van deze leer, als de spiegel van de verkiezing. Daarin is Karl Barth hem in de twintigste eeuw gevolgd. Deze pastorale spits vinden we terug in de twee andere teksten die in deze bundel zijn opgenomen: de tekst van een Bijbelkring door Calvijn over de verkiezingsleer en een preek van Calvijn.