Mensen leren en ontwikkelen zich van nature. Elk mens leert op een eigen manier, en zo ook elk team en elke organisatie. Dat betekent dat we het niet op zijn beloop kunnen laten en ook niet voor iedereen en voor elk vraagstuk op dezelfde manier kunnen organiseren en faciliteren.

Dit boek laat zien dat een bepaalde aanpak op een bepaalde plek en bij bepaalde personen heel goed kan werken, terwijl het in een andere situatie totaal krachteloos is. Bij het vormgeven van de juiste interventie op de juiste plek zijn er afwegingen te maken rondom het type vraagstukken (wat werkt wel en wat niet), rondom voorkeuren van leren (wat is een prettige en uitdagende omgeving en wanneer kost het energie), maar speelt ook de vraag wat wel en niet ontwikkelbaar is.

In Liefde voor leren beschrijft Manon Ruijters een taal die de diversiteit van leren bespreekbaar maakt en de weg wijst bij het vormgeven van leren en ontwikkelen op individueel, groeps- en organisatieniveau. In de afgelopen tien jaar is die taal verder ontwikkeld en in veel organisaties ingezet in allerhande organisatieontwikkeltrajecten. Deze geheel herziene versie is dan ook uitgebreid met nieuwe inzichten, nieuwe casuïstiek en praktische handreikingen.