Huh?!

De huidige kredietcrisis is geen irrationeel en onbegrijpelijk verschijnsel. Integendeel. Het is een typisch voorbeeld van wat Berthold Gunster vastdenken noemt: hoe meer we ons best doen een probleem op te lossen, des te groter wordt het probleem. Minder vertrouwen, lagere koersen, minder investeringen. Zoals ook de opgeklopte hausse in de jaren ervoor een gevolg was van eenzelfde gezichtsvernauwing. Alleen dachten we onszelf toen de andere kant op.

Vastdenken is in de visie van Gunster een manier van denken waarbij onze eigen oplossing het probleem alleen maar verergert. Stelt u zich maar voor, u staat met uw auto in de modder en wil er uit wegrijden. Gevolg? Hoe harder u gas geeft, des te dieper zakt u er in weg. Zoals we met vastdenken de ellende vergroten, zo kunnen we met een tegenovergestelde aanpak een probleem laten kantelen in een mogelijkheid. Gunster noemt dit in zijn nieuwe boek de techniek van het 'omdenken'.

Voor de pessimist is het glas halfleeg. Voor de optimist is het halfvol. Het boek Huh?! gaat uit van een derde benadering: waar is de kraan?