Netwerkpsychiatrie

Inhoud

Voorwoord  

 

Verantwoording en leeswijzer 

 

Deel I  Netwerkpsychiatrie: de basis 

1 Netwerkpsychiatrie voor herstel en gezondheid

Niels Mulder, Jaap van Weeghel en Philippe Delespaul

 

1.1 Visie en missie: netwerkpsychiatrie op meerdere niveaus 

1.2 Uitgangspunten 

1.2.1 Leidende principes 

1.3 Achtergronden 

   1.3.1 Behoeften en wensen van mensen met een ernstige psychische aandoening

   1.3.2 Oorzaken, behandeling en herstel van psychische kwetsbaarheid 

   1.3.3 Ambulantisering en organisatie van zorg 

   1.3.4 Het belang van het sociaal domein  

   1.3.5 Netwerkpsychiatrie maakt gebruik van virtuele netwerken 

   1.4 Pijlers en bouwstenen van de netwerkpsychiatrie 

   1.4.1 Herstel en herstelondersteuning 

   1.4.2 Herstelondersteuning in relatie tot positieve gezondheid 

   1.4.3 Rol van medisch-klinische expertise 

   1.4.4 Bouwstenen van netwerkpsychiatrie  

1.5 Netwerkpsychiatrie uitwerken 

   1.5.1 Werken binnen het microsysteem 

   1.5.2 Samenwerken op meso- en macroniveau 

   1.5.3 Implementatie van netwerkpsychiatrie 

   1.5.4 Wat betekent netwerkpsychiatrie voor de professional? 

1.6 Actoren 

   1.6.1 De cliënt in het middelpunt 

   1.6.2 Naastbetrokkenen 

   1.6.3 Huisarts 

   1.6.4 Gespecialiseerde ggz (sggz) 

   1.6.5 Basis-ggz 

   1.6.6 Crisisdienst en iht-team 

   1.6.7 Het sociaal domein 

   1.6.8 Politie (veiligheidsdomein) 

   1.6.9 Echelons en methodieken: samenhang 

1.7 Tot slot 

 

2 Netwerkpsychiatrie bij complexe zorgbehoeften. Prevalentie en prioritering van zorg

Philippe Delespaul en Bram Berkvens

 

2.1 Achtergrond 

   2.1.1 De uitdaging 

   2.1.2 Is het ggz-budget billijk? 

   2.1.3 Het belang van het begrip ‘ernstige psychische aandoeningen’ (epa) 

2.2 epa en non-epa 

   2.2.1 Schaduwstoornissen 

   2.2.2 Basale stoornissen 

2.3 Criteria voor ‘ernstige psychische aandoeningen’ (epa) 

   2.3.1 Problemen met de definitie 

   2.3.2 Naar een nieuwe definitie voor epa 

2.4 Ernstige psychische aandoeningen 

   2.4.1 Prevalentie van ggz-zorg 

   2.4.2 epa-prevalentie 

   2.4.3 Analyse 

   2.4.4 Subregionale verdeling 

2.5 Conclusies rond zorg op maat en prioritering 

   2.5.1 Zorgbehoeften op maat bedienen 

   2.5.2 Meer prioritering van middelen nodig 

2.6 Discussie: nut en noodzaak van epa 

   2.6.1 epa als een nieuw stigma 

   2.6.2 epa als een indicatie voor netwerkpsychiatrie 

   2.6.3 epa is een positief begrip 

   2.6.4 Is het einde van epa in zicht? 

2.7 Tot slot: preventie van epa en van het stigma op epa 

 

3 Het sociaal domein als onmisbare schakel

Jaap van Weeghel en Chrisje Couwenbergh

 

3.1 Sociale dimensie van herstel en van de psychiatrie 

   3.1.1 Waarom sociale interventies achterblijven 

   3.1.2 Tijd voor verandering 

3.2 Redzaamheid, sociale insluiting en stigma 

   3.2.1 Redzaamheid 

   3.2.2 Achterstanden: van sociale exclusie naar sociale inclusie 

   3.2.3 Negatieve gevolgen van stigma op participatie 

3.3 De interventies: gericht op verschillende levensterreinen 

   3.3.1 Interventies gericht op armoede en sociale ongelijkheid 

   3.3.2 Interventies gericht op participatie en sociale rollen 

   3.3.3 Interventies om eenzaamheid tegen te gaan 

   3.3.4 Interventies om publiek stigma te bestrijden 

3.4 Uitvoeringskader: van resourcegroep tot Framework for Support 

   3.4.1 Het maatschappelijk steunsysteem opnieuw in het vizier 

   3.4.2 Het Framework of Support (kader voor herstelondersteuning) 

   3.4.3 De uitvoerders: wie doet wat? 

3.5 Tot slot 

 

4 Woonondersteuning vanuit het netwerk

Charlotte Wunderink

 

4.1 Langs nieuwe wegen naar de juiste zorg op de juiste plek 

4.2 Wonen als het verbindingspunt van zorg- en steunnetwerken 

4.3 Beschermd of begeleid wonen in het kader van netwerkpsychiatrie 

   4.3.1 Specifieke doelgroep: wetsaanpassing 

   4.3.2 Woonondersteuning in de toekomst 

   4.3.3 Vakmanschap en methodieken in de praktijk 

   4.3.4 irb toegepast op wonen: de Woonschool van MindUp 

4.4 Housing First bij dak- en thuisloosheid 

   4.4.1 Housing First in Nederland 

4.5 Diversiteit van woonvoorzieningen 

4.6 Wonen, netwerkzorg en sociale inclusie 

4.7 Tot slot 

 

5 Kwaliteit van zorg

Koen Westen, Hans Kroon en Philippe Delespaul

 

5.1 Kwaliteit van zorg in de ggz 

   5.1.1 Modelgetrouwheid 

   5.1.2 Beoordeling van kwaliteit 

5.2 Uitdagingen voor doorontwikkeling kwaliteitsbeleid 

   5.2.1 Modelgetrouw werken op netwerkniveau 

   5.2.2 Hoe verder? 

5.3 De toekomst begint nu 

   5.3.1 Individu in zijn leefwereld 

   5.3.2 Individu en zijn context in de therapeutische relatie 

   5.3.3 Individu en zijn relaties in een (methodische) veranderingsgerichte context

   5.3.4 Individu en zijn relaties in een multidisciplinair team 

   5.3.5 Het team als onderdeel van een organisatie 

   5.3.6 De organisatie als onderdeel van een regionaal netwerk 

5.4 Verantwoord implementeren 

   5.4.1 Fasegericht implementeren en optimaliseren 

   5.4.2 Brede ontwikkeling kwaliteitsinstituten 

5.5 Tot slot 

 

6 Ontwikkeling van professionele competenties. Van visie via onderzoek naar competenties

Jaap van der Stel en Ronald van Gool

 

6.1 Denken over competenties in een veranderende praktijk 

6.2 Samenwerken in complexe situaties 

   6.2.1 Focus op transdiagnostisch denken en handelen 

   6.2.2 De verschillende perspectieven 

6.3 Ggz-handelen versus herstelprocessen 

   6.3.1 Vergelijking met leerprocessen 

   6.3.2 Een halfleeg of een halfvol glas? 

6.4 Netwerkpsychiatrie: complex én gecompliceerd 

6.5 Gezondheid en welzijn als integraal werkveld 

6.6 Ontwikkeling van competenties voor netwerkpsychiatrie 

   6.6.1 Beroepsprofielen 

   6.6.2 Competenties met betrekking tot herstel 

   6.6.3 Competenties met betrekking tot netwerkpsychiatrie 

6.7 Tot slot 

 

7 Digitale communicatienetwerken

Floortje Scheepers en Karin Hagoort

 

7.1 Van keten naar netwerk 

7. 2 Faciliteren van netwerkzorg sleutel tot betere afstemming 

   7. 2.1 Belemmeringen voor de kanteling van keten- naar netwerkzorg

7.3 Oplossingen met digitale netwerkpsychiatrie 

   7.3 .1 Oplossingen voor belemmeringen bij ketenzorg 

7.4 Implementatie van faciliterende digitale netwerken 

   7.4 .1 Voorwaarden gezamenlijk doel van herstel 

7.5 Over de brug: gewoon beginnen met oversteken 

   7. 5.1 Mogelijkheden van integrated data 

7.6 Tot slot 

 

8 M-health binnen herstelnetwerken

Naomi Daniëls, Simone Verhagen en Philippe Delespaul

8.1 Uitdagingen in de zorg 

   8.1.1 Zorgbehoeften en zorgaanbod niet in balans 

   8.1.2 Van ziektezorg naar welzijnszorg 

   8.1.3 Zorg met 24/7-dekking 

8.2 Mobile health biedt kansen in de zorg 

   8.2.1 Mobile health 

   8.2.2 Toepassingen 

8.3 Tot slot 

 

9 Implementatie: bouwen aan lerende netwerken

Frits Bovenberg en Tom van Mierlo

 

9.1 Dagelijkse praktijk 

9.2 Gedeelde uitgangspunten 

9.3 Herstelondersteunende intake 

9.4 Samenwerking op microniveau 

9.5 Scholing 

   9.5.1 Kennis vergaren en (regionaal) delen 

   9.5.2 Starten met resourcegroepen 

   9.5.3 Landelijk en internationaal kennis en ervaringen delen 

9.6 Samenwerking op mesoniveau 

   9.6.1 Samen (na)scholen 

9.7 Tot slot 

 

Deel II  Netwerkpsychiatrie: ter preventie, ambulant, bij crisis en bij stagnering van herstel

10 Preventie van chroniciteit en sociale complicaties

Jaap van Weeghel en Chrisje Couwenbergh

 

10.1 Preventie van ernstige psychische aandoeningen? 

10.2 Volwassen worden onder moeilijke omstandigheden 

   10.2.1 Gevolgen van (zelf)stigma 

10.3 Heterogeen beloop op langere termijn 

10.4 Preventie en stadiëring van ziekte en herstel 

   10.4.1 Stadiëring van ziekte 

   10.4.2 Fasen van herstel 

   10.4.3 Het Interactieve Ontwikkelingsmodel 

10.5 Factoren met een negatieve invloed op het beloop 

   10.5.1 In de samenleving: sociale exclusie en stigmatisering 

   10.5.2 Risicofactoren bij cliënten en hun naaste omgeving 

   10.5.3 Risicofactoren in de ggz 

   10.5.4 Risicofactoren in de samenwerking tussen ggz en sociaal domein 

10.6 Hoe chroniciteit en sociale complicaties voorkomen? 

   10.6.1 Algemene trends 

   10.6.2 Specifieke voorstellen 

10.7 Toegang tot en continuïteit in de ggz 

   10.7.1 Duur onbehandelde ziekte verkorten 

   10.7. 2 Vloeiende overgang tussen jeugd-ggz en ggz voor volwassenen 

   10.7.3 Psychische aandoeningen destigmatiseren 

10.8 Goede diagnostiek en behandeling 

   10.8.1 Compleet diagnosticeren 

   10.8.2 Gepersonaliseerd behandelen 

   10.8.3 Alarmbel bij stagnerende behandeling 

   10.8.4 Scheidslijn tussen behandelpsychiatrie en epa-zorg opheffen 

10.9 Inzetten op persoonlijk herstel 

   10.9.1 Reactief herstel en (pro)actief herstel  

   10.9.2 Zelfstigma tegengaan 

10.10 Inzetten op sociale inclusie en participatie 

   10.10.1 In het standaardaanbod 

   10.10.2 Bij dreigende chroniciteit 

   10.10.3 Sociale interventies toepassen 

10.11 Samenwerking op meerdere niveaus: netwerkpsychiatrie 

   10.11.1 Een op autonomie gerichte werkrelatie tussen cliënt en hulpverlener

   10.11.2 Nauwe samenwerking met familie en andere naasten 

   10.11.3 De ggz intern anders organiseren 

   10.11.4 Wijkgerichte samenwerking tussen ggz en sociaal domein 

10.12 Tot slot 

   10.12.1 Netwerkpsychiatrie als kader 

   10.12.2 Grenzen aan preventie 

 

11 Ambulant werken

Frits Bovenberg

11.1 Ontwikkeling van de ambulante ggz 

   11.1.1 Van lappendeken naar (grote) regionale instellingen 

   11.1.2 Naar meer aandacht en samenwerking op de inhoud 

11.2 act en fact: pijlers van de ambulante ggz 

   11.2.1 Flexible Assertive Community Treatment (fact) in het kort  

   11.2.2 Bemoeizorg 

11.3 Nieuwe ontwikkelingen 

   11.3.1 Nieuwe uitgangspunten en waarden 

   11.3.2 Verdere ambulantisering als vervanging van klinische capaciteit 

   11.3.3 Respijthuizen: een tussenvorm tussen ambulante en klinische setting

11.4 Resourcegroepen 

   11.4.1 Resourcegroepen en andere modellen van zorg 

   11.4.2 Resourcegroepen: inzet bij afschaling 

11.5 Invloed van de Wmo 2015 op ambulant werken 

   11.5.1 Intersectorale samenwerking 

11.6 Essentie van het nieuwe ambulante (net)werken 

   11.6.1 Een uniek proces voor cliënt en professionals 

   11.6.2 Veranderingen voor professionals 

11.7 Tot slot 

 

12 Netwerkpsychiatrie bij crisis

Eva Leeman

12.1 Uitgangspunt: generieke module Acute psychiatrie 

12.2 Begrippen rond (psychische) crisis 

   12.2.1 Psychische of psychiatrische crisis 

   12.2.2 Complexe situatie 

   12.2.3 Crisisinterventie 

   12.2.4 Soort interventie 

   12.2.5 Crisismodellen 

12.3 Fasen 

   12.3.1 Fasen van opvang en hulpverlening bij crisisorganisatie 

   12.3.2 Fasen in het crisisontwikkelingsmodel van Trifier – inhoudelijk 

   12.3.3 Instrumenten 

12.4 Voorfase: vroege signalering, preventie, interventie 

   12.4.1 Signaleringsplan 

   12.4.2 Crisiskaart 

   12.4.3 wrap (Wellness Recovery Action Plan) 

   12.4.4 Triadekaart 

   12.4.5 Gebruik van de instrumenten 

   12.4.6 Preventie en interventie 

12.5 Crisisfase: daadwerkelijke crisissituatie 

   12.5.1 Onbekende persoon 

   12.5.2 Cliënt in behandeling bij de generalistische basis-ggz 

   12.5.3 Cliënt in behandeling bij de sggz 

12.6 Crisisopname in een psychiatrisch ziekenhuis 

   12.6.1 High & Intensive Care (hic) 

   12.6.2 Monitoring met de CrisisMonitor 

   12.6.3 Vaardigheden van de behandelaar 

12.7 Vervolgfase: behandeling en preventie 

   12.7.1 Evaluatie van de crisisfasen 

   12.7. 2 Aanpassing signaleringsplan en/of crisiskaart 

12.8 Tot slot 

 

3 Stagnatie doorbreken. art bij stagnerende herstelprocessen

Lisette van der Meer, Bram Berkvens en Lieke Zomer

13.1 Stagnatie doorbreken met behulp van een actieve triade 

   13.1.1 Herstelondersteunende zorg 

13.2 Kern van het zorgmodel 

   13.2.1 Op zoek naar oorspronkelijke behoeften en wensen 

   13.2.2 Uitdaging 

   13.2.3 Actief herstel in de triade 

13.3 Het zorgproces van art in elf basisstappen 

   13.3.1 Geen strak proces, maar houvast 

13.4 art als onderdeel van netwerkpsychiatrie 

   13.4.1 Overzicht van herstelondersteunende interventies vanuit art 

   13.4.2 Binnen de triade bepalen welke interventies (weer) te doen 

13.5 Stagnerende herstelprocessen elders in de ggz 

   13.5.1 Voorkómen van stagnatie 

   13.5.2 (Her)diagnostiek 

13.6 Tot slot 

 

Deel III Netwerkpsychiatrie in systeemwerk: kinderen en ouders 

14 Transitiepsychiatrie: netwerkpsychiatrie in de adolescentie

Leontien Los

14.1 Adolescentie en (ggz-)zorgorganisatie 

14.2 Het begrip ‘adolescentie’ 

   14.2.1 Ontwikkelingstaken: separatie en individuatie 

   14.2.2 Hersenontwikkeling 

   14.2.3 Potentieel voor sociale ontwikkeling 

   14.2.4 Ontwikkeling van het sociale brein 

14.3 Kwetsbaarheid van adolescenten 

   14.3.1 Risicofactoren 

14.4 Psychiatrische hulp tijdens de adolescentie 

   14.4.1 Obstakels in de hulpverlening aan adolescenten 

14.5 Netwerkpsychiatrie bij adolescenten 

   14.5.1 Inrichting van het microsysteem 

   14.5.2 Randvoorwaarden voor goede zorg aan adolescenten 

   14.5.3 Hoe zou het kunnen werken? 

   14.5.4 Resourcegroep inzetten? 

14.6 Tot slot 

 

15 Ouderschap en gezinsfunctioneren

Corine Rijnberk en Mathilde Overbeek

15.1 Ouderschap bij ernstige psychische problematiek 

15.2 Model van de ontwikkeling van kopp-kinderen 

15.3 Ouderfactoren 

   15.3.1 Risicofactoren tijdens de zwangerschap en kort na de geboorte 

   15.3.2 Ouder-kindinteractie 

   15.3.3 Ontwikkelingstaken per leeftijdsfase 

   15.3.4 Vroegkinderlijke traumatisering 

   15.3.5 Verslaving 

   15.3.6 Gezinsfactoren 

15.4 Kindfactoren 

   15.4.1 Genetische kwetsbaarheid 

   15.4.2 Kwetsbaarheid en veerkracht 

   15.4.3 Intern werkmodel 

15.5 Factoren binnen het bredere sociale netwerk 

15.6 Interacties tussen de domeinen 

   15.6.1 Van bidirectionele effecten tot een complex dynamisch systeem 

   15.6.2 Genetische en psychosociale kwetsbaarheid 

   15.6.3 Intergenerationele overdracht 

   15.6.4 Beschermende factoren 

15.7 Behandeling van multiprobleemgezinnen 

   15.7.1 Twee vormen van interventie 

   15.7.2 Intensieve thuisbegeleiding 

   15.7.3 Dagbehandeling of opname gezinskliniek 

15.8 Tot slot 

 

Deel IV Netwerkpsychiatrie als verbinder van zorgvormen 

16 Resourcegroepen als basis

Eva Leeman

 

16.1 Achtergrond en ontwikkeling 

   16.1.1 Optimal Treatment Programma 

   16.1.2 Integrated care: behandeling van een persoon en zijn systeem 

   16.1.3 Nederlandse variant 

16.2 Kernelementen van de resourcegroepen en de methodiek 

   16.2.1 Definitie 

   16.2.2 Basis: eigenaarschap en regie bij cliënt 

   16.2.3 Samenstelling resourcegroepen 

16.3 Voorbereiding 

   16.3.1 Verdiepingsgesprekken  

   16.3.2 Vaardigheidstrainingen 

16.4 Structuur van een resourcegroepbijeenkomst 

16.5 Werkwijze van de resourcegroep 

   16.5.1 Resourcegroepplan 

   16.5.2 Rol van de voorzitter 

   16.5.3 Verloop van bijeenkomsten 

   16.5.4 Doorontwikkeling RG-plan 

   16.5.5 Frequentie bijeenkomsten 

16.6 Heroriëntatie 

   16.6.1 Afschalen 

   16.6.2 Vervolgafspraken en overdracht 

16.7 Tot slot 

 

17 Huisartsenzorg bij ernstige psychische aandoeningen

Ingrid Houtman en Marian Oud

17.1 Inleiding 

17.2 Signalering 

   17.2.1 Uiteenlopende problemen 

   17.2.2 Afspraken maken en signaleringsplan gebruiken 

   17.2.3 Kindcheck 

17.3 Farmacotherapie 

   17.3.1 Structurele begeleiding: een zorgprogramma 

17.4 Somatische zorg 

17.5 Praktijkorganisatie 

17.6 Samenwerking met ggz-(keten)partners 

17.7 Tot slot 

 

18 fact: het organisatiemodel voor ambulante zorg

Hans Kroon

18.1 Van draaideurpsychiatrie naar casemanagement 

18.2 Van casemanagement naar act 

   18.2.1 Uitgangspunten van act 

18.3 Van act naar fact 

18.4 Het fact-model in ontwikkeling 

   18.4.1 Doelgroep en vormen van specialisatie 

   18.4.2 Teamsamenstelling 

   18.4.3 Inzet ervaringsdeskundigen 

   18.4.4 Ruimere inzet van psychologen 

   18.4.5 Grensvlakproblematiek 

18.5 Dagelijks werk en ‘het bord’ 

   18.5.1 Flexibeler omgaan met het fact-bord 

18.6 Het meten van modelgetrouwheid: van afvinklijst naar aandachtsgebieden

   18.6.1 Herstelambities 

18.7 Veranderende financiering en praktijkconsequenties 

   18 .7.1 Korter behandelen 

   18 .7.2 Het verschil tussen behandelen en begeleiden 

   18.7.3 Smallere taakopvatting: wie is waarvoor verantwoordelijk? 

18.8 Nieuwe allianties 

18.9 Van integratie naar netwerkpsychiatrie 

   18.9.1 fact-spagaat 

   18.9.2 Naar een oplossing 

18.10 Tot slot 

 

19 Intensive Home Treatment (iht)

Elnathan Prinsen

19.1 iht in Nederland: achtergrond 

   19.1.1 Uitgangspunten 

   19.1.2 Kernfuncties 

19.2 Hoogwaardige ambulante crisiszorg 

   19.2.1 Integratie van de ambulante crisiszorg 

19.3 Doelgroep, indicatiestelling en verwijzing 

   19.3.1 Opname-indicatie 

   19.3.2 Geen contra-indicaties voor iht 

   19.3.3 Verwijzers, opschaling en afschaling 

19.4 Functies binnen het iht-model 

   19.4.1 Voorwaarden voor het uitoefenen van de functies 

19.5 Organisatie van een iht-team 

   19.5.1 Voorwaarden 

   19.5.2 Werkwijze 

   19.5.3 Samenstelling en expertise 

19.6 Zorg en behandeling uitvoeren binnen iht 

   19.6.1 Risicotaxatie en risicomanagement 

   19.6.2 Gevarieerd behandelaanbod 

   19.6.3 Behandelcontacten thuis: face to face en digitaal 

   19.6.4 Frequentie contacten 

   19.6.5 Dagstructurering 

   19.6.6 Vervolgzorg 

19.7 iht en netwerkpsychiatrie 

   19.7.1 Plaats van iht in de acute keten 

19.8 iht en klinische opname (hic) 

   19.8.1 Opname is tijdelijk en zo kort mogelijk 

   19.8.2 iht om opnameduur te verkorten 

19.9 Verbinding met het sociaal domein 

19.10 Evidentie en modelgetrouwheid 

   19.10.1 Modelgetrouwheid 

19.11 Tot slot 

 

20 hic (High & Intensive Care)

Yolande Voskes en Tom van Mierlo

 

20.1 Achtergrond: reductie van dwang 

20.2 Ontwikkeling van hic 

   20.2.1 Model en monitor 

   20.2.2 Doel en visie 

   20.2.3 Doelgroep 

20.3 Inrichting van een hic-afdeling 

   20.3.1 High Care 

   20.3.2 Intensive Care 

20.4 Opname op de hic-afdeling 

20.5 Uitgangspunten van zorg en behandeling 

   20.5.1 Behoud van contact 

   20.5.2 Een-op-eenbegeleiding 

   20.5.3 Betrekken van naasten 

   20.5.4 Ervaringskennis en ervaringsdeskundigen 

   20.5.5 Behandeling en medicatie 

20.6 De fysieke omgeving 

20.7 hic-team en professionaliteit 

   20.7.1 Deskundigheidsbevordering 

   20.7.2 Teamsamenwerking 

20.8 hic-monitor en onderzoek 

   20.8.1 Onderzoek 

20.9 Tot slot  

 

21 art als zorgmodel

Lisette van der Meer en Bram Berkvens

 

21.1 Vertrekpunt 

21.2 De A van Active (Actief) 

   21.2.1 art is tijdelijk 

   21.2.2 Je eigen woning kiezen 

   21.2.3 Een actieve houding 

21.3 De R van Recovery  

   21.3.1 Herstel van gezondheid 

   21.3.2 Herstel van identiteit (persoonlijk herstel) 

   21.3.3 Herstel van het dagelijks leven (functioneel herstel) 

   21.3.4 Herstel van maatschappelijke rollen (maatschappelijk herstel) 

21.4 De T van Triad (Triade) 

   21.4.1 De triade in de behandelrelatie 

   21.4.2 De triade in het team 

   21.4.3 De triade in de organisatie 

21.5 Het art-team 

21.6 De art-monitor 

21.7 Tot slot 

 

22 Open Dialogue. Als sociaal netwerk zoeken naar een gezamenlijke taal

Dirk Corstens, Martijn Kole, Olaf Galisch, Yvonne Willems, Tom van Wel en Dienke Boertien

 

22.1 Kernprincipes van Open Dialogue 

   22.1.1 Onmiddellijke hulp 

   22.1.2 Perspectief van sociaal netwerk 

   22.1.3 Flexibiliteit en mobiliteit 

   22.1.4 Verantwoordelijkheid 

   22.1.5 Psychologische continuïteit 

   22.1.6 Tolerantie voor onzekerheid 

   22.1.7 Dialogisme 

22.2 Open Dialogue in het buitenland 

   22.2.1 West-Lapland (Finland) 

   22.2.2 Open Dialogue in Engeland 

22.3 Open Dialogue in Nederland 

22.4 pod als toevoeging aan netwerkpsychiatrie 

   22.4.1 Open Dialogue in verhouding tot resourcegroepen 

22.5 Enkele belangrijke vragen rondom pod 

22.6 Tot slot 

 

23 Herstelacademies. Ervaringsdeskundigheid, peer support en zelfhulp als motor

Dienke Boertien en Martijn Kole

 

23.1 Inzet ervaringsdeskundigheid  

23.2 Achtergrond 

23.3 Ontwikkeling van de herstelacademie 

   23.3.1 Nederland: ervaringsdeskundigheid en peer support als motor 

   23.3.2 Zelfregiecentra 

23.4 Op zoek naar de kern 

   23.4.1 Definitie 

   23.4.2 Vrije ruimte 

   23.4.3 Zelfhulp en peer support 

   23.4.4 Respijt 

   23.4.5 Scholing ervaringsdeskundigen 

23.5 Verschillen met reguliere hulpverlening (ggz of sociaal domein) 

   23.5.1 Onvoorwaardelijk de ander vrije ruimte voor herstel bieden 

   23.5.2 Vorm volgt uit de inhoud 

23.6 Herstelacademies in de netwerkzorg 

23.7 Tot slot 

 

24 Epiloog. Netwerkpsychiatrie van wens naar werkelijkheid

Jaap van Weeghel en Philippe Delespaul

 

24.1 Alle belanghebbenden goed bedienen 

   24.1.1 Partners worden in de zorg 

24.2 Echo’s uit een recent verleden 

   24.2.1 Top-down en bottom-up 

24.3 Wel denkbaar maar ook maakbaar? 

24.4 Kloof tussen wens en werkelijkheid 

24.5 Bevorderende factoren voor de implementatie van netwerkpsychiatrie

   24.5.1 Aansluiting bij ontwikkelingen in de somatische zorg 

   24.5.2 Innovaties in de ggz 

   24.5.3 Urgentie gevoeld rond integraal samenwerken 

   24.5.4 Wijk- of gebiedsgerichte intersectorale samenwerking 

   24.5.5 Uitvoeringsmodellen voor netwerkpsychiatrie 

24.6 Netwerkpsychiatrie bieden is sociaal kapitaal inzetten en vergroten 

   24.6.1 Bonding en bridging 

   24.6.2 Belang van sociaal kapitaal 

24.7 Tot slot 

 

Literatuur  

 

Lijst van afkortingen 

 

Over de auteurs